ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

บทความ

กำลังแสดงโพสต์ที่มีป้ายกำกับ พักสมองเลียนแบบธรรมชาติ

ชีวิตดีขึ้นด้วยผักตำลึงและจักรวาล

หยุดใช้สมอง (สักครู่) แล้วชีวิตจะดีขึ้น         ผักตำลึง เจริญเติบโตได้ มันรู้ได้เองว่ากิ่งไม้ไหนควรเกาะ หรือไม่ควรเกาะ แม้เจอกำแพงปูน หากมันจะไต่ขึ้นไป มันก็รู้ได้ว่ากำแพงมีรอยแตกตรงไหน  ที่มันสามารถขดหนวดเข้าไปเกี่ยวได้ คุณว่ามันคิดหรือเปล่า?         สูงกว่าพืชขึ้นไปอีก คือสัตว์ทั้งหลาย เมื่อครั้งยังเป็นสปิร์ม พวกมันสามารถรู้ภารกิจหน้าที่หลักของตัวเองได้ โดยที่ไม่ต้องคิดหรือตัดสินใจ  อีกทั้งสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมต่างๆ แม้กระทั่งคลอดออกมาแล้ว ตายังไม่ลืม มันก็ยังสามารถกระเสือกกระสนคลานหานมแม่กินได้        จวบจนกระทั่งเริ่มมีความ สามารถในการคิดและตัดสินใจ   สัตว์บางตัวเลือกก็อาจเส้นทางได้ถูกต้อง สามารถผลักดันตัวมันเองขึ้นเป็นจ่าฝูงได้ บางตัวเลือกเส้นทางที่ผิด ประเมินกำลังตัวเองผิด ก็อาจพ่ายแพ้หรือกลายเป็นอาหารให้สัตว์อื่น อาจกล่าวได้ว่า พอเริ่มมีระบบการตัดสินใจขึ้นมา ความผิดพลาดก็อาจเกิดขึ้นได้ หมาป่าจ่าฝูง ห มาป่าที่ถูกไล่จากฝูง       สูงขึ้นมาอีก...